تبادل
لینک هوشمند
این روز، پرآوازه ترین روزهای سال و خاطره آمیزترین تاریخ بشری است. در این روز بزرگ، پای مردی، فداکاری و سربلندی گروه اندکی از انسان های به خدا پیوسته در برابر ده ها هزار مردان جنگی و جنایت پیشه به نمایش درامد. این روز، روز فداکاری امام حسین(ع) و یاران باوفای وی می باشد و تا ابد به آنان تعلق خواهد داشت. در این روز، حوادث و رویدادهای مهمی در سرزمین کربلا به وقوع پیوست که برای همیشه در تاریخ انسان ها ثبت و درج خواهد ماند.
در این جا به طور گذرا به اهم رویدادهای روز عاشورا می پردازیم.
1- تنظیم سپاه
امام حسین(ع) پس از نماز صبح، سپاه خویش را که متشکل از 32 تن سواره و 40 تن پیاده بودند، به سه دسته تقسیم کرد. دسته اول را در بخش میمنه، دسته دوم را در بخش میسره و دسته ای را میان آن دو قرار داد. فرماندهی بخش میمنه را به «زهیر بن قین» و فرمانهی بخش میسره را به «حبیب بن مطاره» واگذار کرد و خود در وسط دو سپاه مستقر شد و بیرق سپاه را به برادرش عباس بن علی(ع) معروف به قمر بنی هاشم سپرد و خیمه ها را در پشت سر قرار داد. عمر بن سعد نیز سپاهیان جنایت پیشه خود را به چند گروه تقسیم کرد. وی فرماندهی بخش میمنه را به عمرو بن حجاج، فرماندهی بخش میسره را به شمر بن ذی الجوشن، فرماندهی سواره نظام را به عروه بن قیس و فرماندهی پیاده نظام را به شبث بن ربعی واگذار کرد. وی، بیرق ننگین سپاه خود را به غلامش «درید» سپرد. دو سپاه در برابر یک دیگر صف آرایی کرده و برای آغاز نبرد سرنوشت ساز، لحظه شماری می کردند.
2- اندرزهای پیش از نبرد
امام حسین(ع) برای پیشگیری از نبرد و خون ریزی نیروهای دو طرف، تلاش زیادی به عمل آورد و از هر راه ممکن می خواست از کشتار مسلمانان جلوگیری نماید و خون کسی بر زمین نریزد. ولی دشمن که مغرور از کثرت سپاه خود و قلت یاران امام(ع) بود، به هیچ صراطی مستقیم نبود و به هیچ پیشنهادی پاسخ مثبت و کار ساز نمی داد و خواهان تعیین تکلیف از راه نبرد و خون ریزی بود. امام حسین(ع) در روز عاشورا، برخی از یاران خود را به نزد سپاه دشمن فرستاد تا با آنان گفت و گو کرده و با بیان حقایق و واقعیت ها، آنان را از شرارت و جنایت منصرف کنند. آن حضرت، خود نیز بارها برای اندرز سپاه کفر پیشه دشمن، پا پیش نهاد و با بیان خطبه هایی روشن گر، آنان را به حفظ آرامش و عدم خون ریزی دعون کرد و از جنگ و مبارزه بازداشت.
ولی جز تعدادی اندک که از خواب غفلت بیدار شده و حقیقت را دریافتند و به سپاه آن حضرت پیوستند، بقیه آنان در ضلالت و گمراهی خویش باقی مانده و بر آغاز جنگ اصرار می کردند.
3- پشیمانی حربن یزید
حر بن یزید تمیمی که از فرماندهان جنگاور و دلیر عمر بن سعد بود و همو بود که در طهله نخست، راه را بر امام حسین(ع) بست و او را به اجبار واکراه به کربلا رهسپار گردانید؛ وقتی بزرگواری امام حسین(ع) و حقیقت خواهی وی را ملاحظه کرد و از سوی دیگر شاهد نیت های پلید عمر بن سعد و لشکریان عبیدالله بن زیاد و جنایت ها و ستم کاری های آنان بود، از خواب غفلت و دنیا طلبی بیدار شد و در خود اساس نگرانی و ندامت نمود و در وی دگرگونی شگفتی به وجود آمد. به طوری که یکباره سپاه کفر پیشه عمر بن سعد را ترک و به سوی خیمه گاه امام حسین(ع) رهسپار شد. حر به نزد امام حسین(ع) رفت و از آن حضرت درخواست عفو و بخشش نمود و از کردار و رفتارهای پیشین خود اظهار پشیمانی کرد. امام حسین(ع) با مهربانی تمام حر بن یزید را پذیرفت و از وی استقبال کرد و با رفتار خود موجب تقویت ایمان حر گردید.
حر برای روشن گری سپاه به سوی آنان برگشت و با معرفی خود و چگونگی هدایت یافتنش، آنان را به راه خیر و سعادت و پیوستن به سپاه حقیقت جوی امام حسین(ع) دعوت کرد.
دشمنان که از ملحق شدن حر به امام حسین(ع) بسیار نگران و ملتهب شده بودند، وی را سنگباران و تیرباران کرده و از نزدیک شدنش به نیروهای خوند، بازداشتند. حر به ناچار به سوی خیمه گاه امام حسین(ع) برگشت. پیوستن حر به سپاه امام حسین(ع) و سخنرانی وی برای سپاه عمر بن سعد در دفاع از امام حسین(ع)، برای عمر بن سعد و دیگر جنگ افروزان دشمن بسیار گران و نگران کننده بود و تأثیر زیادی در نیروهای دشمن به وجود آورد.
4- هجوم سراسری
سپاه دشمن که از پیوستن حر و چند نفر دیگر به سپاه امام حسین(ع) احساس خطر و ریزش نیرو کرده و ادامه این وضعیت را به زیان خود می دید، فرمان حمله را صادر کرد. عمر بن سعد با رها کردن تیری به سوی سپاهیان امام حسین(ع)، جنگ را به طور رسمی آغاز و سپاهیان نگون بخت خود را به نبرد و تهاجم ترغیب و تشویق کرد.
در اندک مدتی دو سپاه به یکدیگر نزدیک شده و با ابزارهای جنگی آن روز به نبرد پرداختند. در این نبرد، شگفتی تاریخ به وقوع پیوشت و معادلات نظامی درهم ریخت، و آن، دفاع یک سپاه کمتر از صد نفر که برخی از آنان را نوجوانان و یا کهن سالان و ساخوردگان تشکیل می دادند، در برابر یک سپاه چند ده هزار نفری بود. این سپاه اندک، با دلاوری و دلیری تمام از حیثیت و موجودیت خویش و اعتقادات و اصول مذهبی و سیاسی خود دفاع و پاسداری نموده و مغلوب دشمن نشدند.
هر یک از یاران امام حسین(ع) با ده ها تن از نیروهای دشمن به نبرد نابرابر و تن به تن پرداخت ولی هیچ گونه سستی و تردیدی در وی ملاحظه نمی شد و این روحیه بالای رزمی و اعتقادی برای دشمن، سنگین و کمرشکن بود. یاران امام حسین(ع) با سرافرازی، به شرف شهادت نایل شده و یا با ادامه دلاوری، دشمن را مستأصل و زمین گیر نمودند.
تصور دشمن در آغاز بر این بود که سپاه کم عده امام حسین(ع) در لحظات نخستین هجوم سراسری، نابود شده و از هستی ساقط می شوند و غائله کربلا به راحتی پایان می پذیرد، ولی پس از درگیر شدن با آنان، تازه فهمیدند که با کوهی استوار از ایمان و عقیده روبرو شدند و از میان بردن آنان، کار آسانی نیست.
یاران امام حسین(ع) از بامداد تا عصر عاشورا نبرد را ادامه داده و تا آخرین قطره های خون خود از قیام امام حسین(ع) پاسداری کردند. محدث قمی از محمد بن ابی طالب موسوی روایت کرده است که در این نبرد، پنجاه تن از یاران امام حسین(ع) به شهادت رسیدند.
5- نبرد انفرادی
دشمن که از نبرد سراسری و تهاجمی، نتیجه ای نگرفته بود، به تدریج به سوی نبرد انفرادی روی آورد. زیرا اگر چه سپاه عمر بن سعد جملگی برای نبرد با امام حسین(ع) آمده بودند، ولی در میان آنان مردان زیادی بودن که جنگ با فرزند زاده رسول خدا(ص) را روا نداشته وبه اکراه و اجبار در سپاه عمر بن سعد قرار گرفته بودند. بدین جهت در کار نبرد عمومی و هجوم سراسری تعلل می ورزیدند و عمر بن سعد را در رسیدن به مقاصد پلیدش ناکام گذاشته بودند.
گفتنی است که روی کرد به نبرد انفرادی، برای سپاه کم تعداد امام حسین(ع) نیز خوش آیند و پسندیده تر بود. زیرا در این صورت هر یک از یاران امام(ع) می توانست با چندین نفر از سپاه بی انگیزه دشمن نبرد کند و دشمن را در موضع انفعالی قرار دهد. همین أمر باعث طولانی تر شدن مبارزات گردید.
یاران امام حسین(ع) یکی پس از دیگری با انیزه ایمان و اعتقاد، از آن حضرت اجازه رزم گرفته و وارد صحنه نبرد می شدند و سرانجام شرافتمندانه جام شهادت را سر می کشیدند. تعدادی از یاران امام(ع) تا پیش از ظهر عاشورا به همین نحو به شهادت رسیدند.
6- نماز ظهر عاشورا
به هنگام ظهر، یکی از یاران امام(ع) به نام ابوثمامه صیداوی، آن حضرت را متوجه وقت نماز ظهر کرد. امام حسین(ع) که به نماز اهمیت ویژه ای می داد، دستور داد که جنگ را متوقف کرده و همگی به نماز پردازند.
پیشنهاد امام حسین(ع) مورد موافقت دشمن قرار نگرفت و آنان هم چنان بر نبرد خود ادامه می دادند. امام حسین(ع) به ناچار، یکطرفه جنگ را متوقف کرد و با یاران اندک خود نماز ظهر را به صورت نماز خوف (نماز ویژه زمان جنگ) به جای آورد. یاران آن حضرت دو دسته شده، دسته ای به نماز امام(ع) اقتدا کرده و دسته ای دیگر دفاع می نمودند. اما دشمنان هیچ گونه ترحمی به امام(ع) و نمازگزاران نکرده و با رها کردن تیر، آنان را هدف قرار می دادند.
برخی از مدافعان امام حسین(ع)، دشمن را از اطراف نمازگزاران پراکنده کرده و برخی دیگر خود ر سپر تیرها قرار داده و مانع رسیدن آنها به وجود مبارک امام حسین(ع) می شدند. سعید بن عبدالله حنفی، از جمله آنان بود که خود را سپر امام (ع) قرار داد. وی هر تیری که به جانب امام حسین(ع) می آمد، خود را سپر آن می کرد و آن قدر در این راه ایستادگی کرد تا نماز امام(ع) پیایان رسید. در آن هنگام به زمین افتاد و به شرف شهادت نایل آمد. علاوه بر زخم شمشیر و نیزه، از بدن این شهید دلاور، تعداد سیزده چوبه تیر یافتند.
7- شهادت سایر یارن
پس از نماز، یاران امام حسین(ع) روحیه رزمی تازه ای یافته و به سوی دشمن هجوم آوردند. تمام یاران امام(ع)، از جمله جوانان برومند بنی هاشم و فرزندان، برادران، برادرزادگان، خواهرزادگان و عموزادگان آن حضرت به جهاد و دفاع پرداخته و به شهادت رسیدند.
نبرد دلاور مردانی چون زهیر بن قین، نافع بن هلال، مسلم بن عوسجه، حبیب بن مظاهر، حر بن یزید و بریر بن خضیر از میان یاران امام حسین(ع) و شیر مردانی چون علی اکبر(ع)، عباس بن علی(ع)، قاسم بن حسن(ع) و عبدالله بن مسلم(ع) از جوانان بنی هاشم به یاد ماندنی و فراموش نشدنی است.
نبرد هر یک از آنان، لرزه ای در ارکان سپاه کفر به وجود آورد و شهادت آنان تأثیر شکننده ای در وجود مبارک امام حسین(ع) پدید آورد. به طوری ک آن حضرت هنگامی که تنها شد و یک تنه با دشمن نبرد می کرد، به یاد یاران شهید خود می افتاد و گاهی به سوی آنان نظری می فکند و آنان را به یاری می طلبید و می فرمود: ای عباس، ای علی اکبر، ای قاسم، ای زهیر، ای حر کجایید؟
8- مبارزه و شهادت امام حسین(ع)
امام حسین(ع) پس از آن که همه یاران خود را از دست داد، بانوان عصمت پناه را در خیمه ای گرد آورد و آنان را تسلی و دلداری داد و به صبر و شکیبایی سفارش نمود و با قلبی شکسته از آنان خدا حافظی کرد. آن حضرت، فرزندش امام زین العابدین(ع) را که در بیماری سختی به سر می برد، جانشین خویش قرار داد و با او نیز وداع کرد و آماده نبرد با دشمن گردید. امام حسین(ع) به تنهایی، ساعاتی چند با دشمن مبارزه کرد و به هر طرف حمله می کرد گروهی را به هلاکت می رسانید.
هر گاه برای آن حضرت فرصتی به دست می آمد، به خیمه ها بر می گشت و با حضور خود، کودکان و زنان بی پناه را تسلی می داد و بار دیگر با آنان خداحافظی می کرد. شاید مقصود آن حضرت از تردد میان خیمه و میدان نبرد، برای آمادگی بیشتر بازماندگانش برای پذیرش شهادت آن حضرت بود. در یکی از خداحافظی ها، فرزند شیرخوار خود را جهت سیراب کردنش به سوی دشمن آورد و از آن ها تقاضای آب برای فرزند شیر خوار خود کرد، ولی سپاه سنگ دل عمر بن سعد به فرند شش ماهه او رحم نکرد و با هدف تیر قرار دادنش، وی را در آغوش پدر غرقه به خون کرد.
امام حسین(ع) بدن غرقه به خون علی اصغر(ع) را به خیمه برگرداند و بار دیگر به مبارزه پرداخت. آن حضرت، زخم های فراوانی را در میدان مبارزه متحمل شد، تا آن که بر اثر کثرت جراحت به زمین افتاد . در آن حال نیز دشمنان رهایش نکرده و با ابزارهای گوناگون، از جمله تیر، نیزه، شمشیر و سنگ بر بدنش ضرباتی وارد آوردند.
سرانجام، آن حضرت، تاب و توان از کف داد و بر خاک گرم کربلا بر زمین افتاد و آماده مهمانی خدا گردید.
شمربن ذی الجوشن، با قساوت تمام به سوی بدن خونین آن حضرت رفت، در حالی که رمقی در بدن شریفش بود، سر مبارکش را از قفا جدا کرد و سر بریده را به خولی اصبحی تحویل داد تا به نزد عمر بن سعد منتقل کند.
فرا رسیدن ماه محرم ماه عزای حسینی را به مسلمانان جهان تسلیت می گوییم. 
GetBC(7);
تیم باقر العلوم امروز در بازی نزدیکی با نتیجه ی 2-2 مساوی مقابل تیم رودکی متوقف شدو به
عنوان سرگروه به مرحله ی بعد صعود کرد.
1- لوله آزمایش: برای مشاهده واکنش ها وتشکیل رسوب وهمچنین حرارت دادن مایعات ومحلول ها مورد استفاده قرار می گیرد.
2- جا لوله ای : برای قرار دادن لوله های آزمایش به کار می رود.
3- لوله شوی(برس): برای استفاده برس را داخل لوله نموده وبچرخانید تا لوله تمیز شود . دقت کنید فلز سر لوله شوی بیرون نباشد تا لوله نشکند. چنانچه با آب وپودر ظرفشویی تمیز نشد می توان از اسید نیتریک غلیظ استفاده کرد.
4- بشر: در اندازه های متفاوت بوده وبرای حرارت دادن- تبخیر وصاف کردن به کار می رود. وبه اندازه های حجمی متفاوت موجوداست.
5- بالن: به دو شکل ته گرد وته صاف وجود داشته وبرای تقطیر و جوشاندن مایعات به کار می رود.
6- ارلن مایر: ظرف مخروطی شکلی است که برای جوشاندن محلول ها و همچنین تیتراسیون مورد استفاده قرار می گیرد.
7- کروزه ( بوته چینی): برای سوزاندن و یا ذوب کردن اجسام به کار می رود.
8- بالن ژوژه: برای تهیه محلول با غلظت معین به کار می رود.مقدار لازم ازماده برای غلظت مورد نظر را داخل آن ریخته و سپس حلال را به تدریج افزوده وتکان می دهیم تا سطح محلول به خط نشان برسد.
9- گیره فلزی یا چوبی (Clamp) : برای گرفتن لوله آزمایش و ظروف داغ ( مثل کروزه ) به کار می رود.
10- استوانه مدرج(مزور): برای برداشتن مقدار معین مایع به کار می رود. برای خواندن درجات مزور ویا هر ظرف مدرج دیگر باید آن را بر روی سطح افقی قرار داد وبه طور عمودی به درجات نگاه کرد. برای مایعات ترکننده باید درجه مربوطه به قسمت فرورفتگی مایع خوانده شود. ترتیب درجه بندی استوانه مدرج برعکس بورت و پیپت است.
11- بورت: برای برداشتن مقداری از مایع ( در عمل تیتراسیون ) مورد استفاده قرار می گیرد.
12- کاغذ صافی : برای صاف کردن یک مایع از اجسام مختلفی از قبیل پارچه – پشم – پنبه نسوز و کاغذ صافی استفاده می شود.در آزمایشگاه معمولا کاغذ صافی مورد استفاده قرار می گیرد.
13- پیست ( آبفشان ) : ظرف محتوی آب مقطر است که برای شستشو رسوب ها و اضافه کردن آب مقطر به کار می رود.
14- قیف ( Funnel ) : نوع معمولی آن شیشه ای ولی قیف پلاستیکی نیز وجود دارد . از قیف برای جدا کردن رسوبات ( به کمک کاغذ صافی ) و انتقال مایعات می توان استفاده کرد. بعضی از انواع قیف ها که شیر دارند برای جدا کردن مایعات مخلوط نشدنی مورد استفاده قرار می گیرند. ( قیف جدا کننده )
15- قطره چکان ( Dropper) : لوله شیشه ای است که نوک آن باریک شده و در انتهای آن لاستیکی قرار دارد. هنگام استفاده لاستیک را فشار دهید تا قطره چکان پر شود و با فشار مجدد لاستیک ، قطره قطره محلول خارج می شود.
16- پنس فلزی ( Clip) : برای برداشتن اجسامی که نباید آن ها را با دست برداشت از پنس فلزی استفاده می کنند. مانند فلزات داغ و یا جمع آوری ذرات فلز مانند سدیم و جابجا کردن وزنه های ترازو به کار می رود.
17- ارلن مایر (Flask) : ظروف مخروطی شکلی هستند که برای جوشاندن محلول ها و یا در آزمایشات سنجش حجمی به کار می رود . ( در زیر بورت )
18- مثلث نسوز : آن را روی حلقه یا سه پایه قرار می دهند و سپس کروزه را روی آن قرار می دهند.
19- سه پایه فلزی (Tripod) : که می توان چراغ را زیر آن قرار داد و توری را روی آن گذاشت.
20- کروزه یا بوته ( Crucible) : که از چینی یا فلز درست شده که برای ذوب کردن اجسام یا سوزاندن آن ها در کوره به کار می رود.
21- کپسول چینی : برای تبخیر و خشک کردن محلول ها به کار می رود.
22- ها ون( Mortar) : که ممکن است چینی یا شیشه ای باشد برای ساییدن و مخلوط کردن ( اجسام خمیری ) از آن استفاده می شود. برای نرم کردن اجسام سخت ابتدا آن ها را توسط چکش باید خرد کرد .ضمنا دسته هاون را به طور عمودی به جسم نزنید بلکه با ملایمت عمل ساییدن را انجام دهید.
23- شیشه ساعت (Watch glass) : که برای تبخیر فوری مصرف دارد . ضمنا آن را روی دهانه بشر یا کپسول چینی می گذارند تا بخارات به خارج منتشر نشود.
24- حمام آب یا بن ماری : از این اسباب برای حرارت دادن توسط آب گرم استفاده می شود.
25- سانتریفوژ : که در اثر چرخش باعث جدا شدن رسوب ها از محلول ها می شود.
26- چوب پنبه سوراخ کن : چند میله فلزی تو خالی است که در داخل هم قرار دارند ، برای استفاده به هر قطر که لازم باشد میله را روی چوب پنبه قرار دهید و میله عمودی را با دست بچرخانید تکه های چوب پنبه داخل لوله را با دیگری جدا کنید.
27- دماسنج : درجات دماسنج ها معمولا بر حسب فارنهایت یا سانتیگراد ( سلسیوس) تنظیم شده است و در هر حالت ممکن است جیوه ای و یا الکلی باشد . میزان دقت دماسنج به درجه بندی آن بستگی دارد. به طوری که هر چه فاصله بین درجات بیشتر باشد خطای کمتری در خواندن خواهیم داشت.
28- دسیکاتور : در قسمت پایین آن جسم جاذب الرطوبه ای وجود دارد که هوای داخل را خشک می نماید کروزه های داغ را داخل آن آن قرار داده تا سرد شوند.
29- پیپت : به دو صورت مدرج و حبابدار وجود دارد . از آن برای برداشتن حجم معینی از مایع استفاده می شود .در پیپت مدرج ، صفر در بالا و ماکزیمم حجم آن در پایین نوشته شده و مقدار دلخواه از مایع را می توان با آن برداشت.
۳۰- قیف جداكنندهSeparating funnel
این قیف مجهز به یك شیر است كه برای جدا كردن مایعات با جرم حجمی متفاوت بكار می رود .
۳۱- توری نسوزWire Gauze
وسیله ای مشبك فلزیی كه قسمت وسط آن روكشی نسوز دارد و مانند مثلث نسوز روی سه پایه قرار گرفته تا حرارت مستقیم به آنها نرسد و حرارت پخش شود.
۳۲- چراغ گازی(چراغ بونزن)Bunsen burner
چراغ گازی آزمایشگاهی است در این چراغ یك گاز سوختی متان یا بوتان با هوا مخلوط شده و می سوزد به یاد مخترع آن بونزن (شیمیدان آلمانی )نامگذاری شده است
۳۳- چراغ الكلیAlcohol burner
چراغ كار آزمایشگاه است با حرارت كمتر و معمولا در نبود چراغ بونزن استفاده می شود.
۳۴- سپاتول،قاشقك،كاردكSpatula
وسیله ای است چینی یا فلزی ،مانند قاشق (با دو سر )كه برای برداشتن مواد جامد از ظرفی وانتقال آن به ظرف دیگر كاربرد دارد.
۳۵- همزن(آژیتاتور)Glass stirrer
میله بهمزن؛ میله شیشه ای تو پر كه برای مخلوط كردن محلولها ویكنواخت كردن گرمای یك محل وریخت مخلوطی روی كاغذ صافی به كار می رود.
۳۶- پووارپیپت:
از پووار براي مكش استفاده مي شود اما در صورتي كه مواد سمي باشند قبل از استفاده از پووار بايد از سالم بودن آن اطمينان حاصل كنيم و آن را با آب امتحان كنيم .
بالن : یک نوع حیوان دریایی عظیمی است که طول آن 23متر و وزنش بیش از 130 تن می باشد.این حیوان در حدوداقیانوس منجمد شمالی زندگی می کند.
ببر: وزن درحدود 230 کیلو،طول بدن درحدود3 متر به اضافه دم که به تنهایی 90 سانتیمتر است.
پروانه: مدت عمر او3 ماه است، هرگز نمی خوابد،از یازده کیلومتری بوها را حس می کند.
پلنگ:سریعترین جانور دنیاست وقادر است 135 کیلومتر مسافت را در یک ساعت طی کند.سرعت متوسط پلنگ 71 کیلومتر درساعت است.
تمساح: قد بعضی از آنها تا 5/5 متر میرسد، شبیه سوسمارها و خیلی خونسرد و دندانهای تیزی دارند.
خفاش: تنها حیوان پستانداری است که پرواز می کند این حیوان موجود شگفت انگیزی است و بیشترین شگفتیش در شیوه ی راه یابی آن است.خفاش به گونه عجیبی پرواز می کند بی انکه ازچشمهای خود استفاده کند،درشب تاریک با سرعت زیاد پرواز می کند وبه هیچ مانعی برخورد نمی کند، راهیابی خفاش به گونه ی خاصی است، و همچنان که پرواز می کند دائما صدایی از خود در می اورد، البته ارتعاش این صوت به قدری کوتاه است که گوش انسان قادر به شنیدن آن نمی باشد همین که صدای خفاش درسر راهش به مانعی بر می خورد،دوباره برگشته انعکا سش به گوشهای بسیار تیز خفاش می رسد، در این هنگام حیوان متوجه وجود مانع می شود وبالهایش هم به خودی خود مسیر پرواز را تغییر می دهد.
روباه: وزن روباه بیش از 10 کیلو،وطول بدنش درحدود 1 متر است،وبیشتر به خاطر دم بسیار زیبایش شکار می شود.
شتر: هنگام تشنگی می تواند یکصد لیتر اب بخورد وبیش از نهصد ونود کیلومتر راه را بدون آب و غذا می تواند بپیماید.
شتر مرغ:بزرگترین پرنده ی روی زمین است که قادر به پرواز نیست نوعی از این پرنده یافت شده که 5/156کیلوگرم وزن داشته است .
شیر: به عنوان سلطان جنگل شناخته شده، طول بدن در حدود 270 سانتیمتر، 3متر تا انتهای دم،ارتفاع بدن تا شانه بیش از 90 سانتیمتر ، وزن بدن 200 تا 300 کیلو می باشد.
فیل: بزرگترین پستاندار خاکزی است که وزن ان تا 5/6 تن هم می رسد.
لاک پشت: در بین جانوران با بیش از 152 سال بالاترین سن را داشته است.
مرغابی:طولانی ترین دوره ی روی تخم خوابیدن به مدت 75 تا 82 روز متعلق به این پرنده است.
یوزپلنگ: طول 180 تا 210 سانتیمتر از بینی تا انتهای دم ، وزن بیش از 60 کیلو.
آهن بدن به اندازه ای است که با آن می شود یک میخ معمولی ساخت.
در شبکه های چشم 75 میلیون سلول وجود دارد .
در بدن آن قدر کربن وجود دارد که با آن می توان 9000 مداد سیاه ساخت.
صورت انسان دارای 14 استخوان است.
در صورت انسان 55 ماهیچه وجود دارد.
انسان در 24 ساعت 23000 بار تنفس می کند.
تعداد ضربان قلب در انسان 70 تا 75 بار و در نوزادان 130 تا 140 بار است.
یک فرد عادی روزانه 75/1 کیلو غذا مصرف می کند .
سطح پوست بدن 5/1 متر مربع است.
طول روده کوچک 8 متر و قطر آن 3 سانتی متر است.
شش ها در زنان 900 تا 1000 گرم وزن دارد و در مردان 1200 گرم وزن دارد.
حجم شش ها 6 لیتر می باشد.
کبد انسان 1400 گرم وزن دارد .
انسان در هر دقیقه 15 بار نفس می کشد.
بدن انسان از 60 تریلیون سلول تشکیل شده است.
گرم ترین نقطه بدن جگر است.
سردترین نقطه بدن کف پا است.
در روز شنبه در مسابقات بین مدارس تیم باقر العلوم توانست با نتیجه ی 3-1تیم سراب باغ را
شکست دهد.و اما در امروز هم تیم باقر العلوم با نتیجه ی 9-1 تیم سر پله را برد تا در صدر گروه خود باشدو
در این گروه تیم رودکی هم دوم است که فردا تیم باقرالعلوم با رودکی مسابقه می دهد که هر تیمی که برنده شود
به عنوان سر گروه به مرحله ی بعد صعود خواهد کرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.
آمار
وب سایت: